Parafia Ewangelicko - Augsburska w Toruniu

 „Jak miłe są na górach nogi tego, który zwiastuje radosną wieść, który ogłasza pokój, który zwiastuje dobro…” Iz 52,7a

Trudno znaleźć słowa, które mogą wyrazić to, co czujemy w związku z nieusprawiedliwioną, militarną agresją Rosji przeciwko Ukrainie, w tym także przeciwko jej ludności cywilnej. Po krwawych dwóch wojnach światowych, które zostawiły Europę zniszczoną, po okrutnej wojnie na Bałkanach, oczy całego świata ponownie oglądają okrucieństwa wojny. Nieszczęście dotknęło ponownie Ukrainę, która od ośmiu lat mierzy się już z rosyjską agresją. Tym razem to atak o niepomiernie większym zasięgu i z trudnymi do przewidzenia konsekwencjami dla architektury bezpieczeństwa w Europie i świecie. Bombardowana i ostrzeliwana Ukraina przeżywa swoją pasję. Nie możemy stać obok, nie możemy być neutralnymi obserwatorami. Ukraina i Europa to nasza wspólna sprawa.

Jesteśmy poruszeni wydarzeniami rozgrywającymi się w Ukrainie i jednocześnie przerażeni skłonnością potężnych do zadawania cierpienia słabszym, siania zniszczenia i śmierci, a to w imię imperialnych ambicji, pychy i demonstracyjnego nieposłuszeństwa wobec Bożego przykazania: miłuj bliźniego swego, jak siebie samego. Owocem przemocy nie może być pokój, pojednanie i zrozumienie, a jedynie unicestwienie życia, niepokój, bezradność i chaos, niszczące dobro i wszelkie przejawy człowieczeństwa.

Nie ma alternatywy dla pokoju. Wojna jest przekleństwem, nigdy nie była i nie jest przestrzenią dobra. Wojna to wrogość, nienawiść i zamach na to, co składa się na dar życia.

Jako Konsystorz Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczpospolitej Polskiej łączymy się w modlitwie i apelach o pokój ze wszystkimi ludźmi dobrej woli, bez względu na wyznanie czy religię. Modlimy się o wiernych naszego siostrzanego Kościoła w Ukrainie, o Ukrainki i Ukraińców, uciekających przed terrorem i tych, którzy żyją obok nas w Polsce, martwiąc się o swoich najbliższych.

Wyrażamy wsparcie dla działań humanitarnych Rządu Rzeczypospolitej, Kościołów i organizacji pozarządowych wobec naszych ukraińskich Przyjaciół, którzy doświadczają obecnie niewyobrażalnego cierpienia.

Zwracamy się do parafii naszego Kościoła o modlitwę i lokalne włączanie się we wszelkie inicjatywy pokojowe, w tym konkretną pomoc humanitarną, dla Ukrainy. Bądźmy tymi, którzy nie tylko ogłaszają, ale czynią pokój, niosą ulgę w cierpieniu i są wsparciem dla potrzebujących pomocy Ukrainek i Ukraińców.

U progu Czasu Pasyjnego, w którym mówimy o drodze Jezusa Chrystusa i nas wszystkich na Golgotę, uczyńmy wszystko, aby w imieniu Zbawiciela, który odrzucał przemoc i bezwarunkowo stał się Miłością dla nas, nastał pokój, zamilkły strzały, płacz ludzi i widmo śmierci.

 

Warszawa, 24.02.2022

Dziś, 23.04 w szczególnym dniu - bo w Światowym Dniu Książki świętowaliśmy (w przededniu jubileuszu) 250. rocznicę urodzin Samuela Bogumiła Lindego. Jego postać i dokonania na stałe wpisały się w historię dwóch miast - Torunia - gdzie się urodził i Warszawy, z którą związał swoje dorosłe życie.
Urodzony w Toruniu, w rodzinie pochodzenia szwedzko-niemieckiego, był Polakiem „wmieszkałym” jak mówiono o tym w XVIII wieku. Dziś kojarzymy go głównie jako autora wiekopomnego 6- tomowego Słownika języka polskiego. Ale był także leksykografem, pedagogiem, tłumaczem, bibliografem, bibliotekarzem, oraz jak go określano - „człowiekiem politycznym” Warszawy I połowy XIX w. Był dyrektorem generalnym Biblioteki Publicznej przy Królewskim Uniwersytecie Warszawskim Dane mu było przeżył radość tworzenia książnicy narodowej, bo taką też funkcję ta biblioteka pełniła, ale również gorycz jej utraty po upadku Powstania Listopadowego.
Był ewangelikiem ogromnie przywiązanym do swojego Kościoła i w życie tego Kościoła zaangażowanym. To zaangażowanie miało także rodzinny wymiar. (Warto przypomnieć, że jego brat - Johann Wilhelm Linde - honorowy obywatel miasta Torunia - był uznanym luterańskim duchownym, pisarzem i tłumaczem tekstów biblijnych w Gdańsku)
Samuel Linde czynnie uczestnicząc w życiu kościelnym, sprawował niezwykle zaszczytne i odpowiedzialne funkcje. W latach 1828 – 37 był prezesem Konsystorza Generalnego obu wyznań ewangelickich w Królestwie Polskim, a także prezesem Kolegium Kościelnego Warszawskiego Zboru Ewangelicko-Augsburskiego (1813–1819).
500 lat temu Reformator Kościoła - ks. dr Marcin Luter napisał: "Słowo i wiara niepodzielnie rządzą duszą. Jakiego rodzaju jest Słowo, takim będzie i dusza".
Jako spadkobiercy teologii i wiary XVI-wiecznej Reformacji, która największy nacisk kładła właśnie na Słowo - głoszone, zwiastowane, ale i drukowane - wspominając dziś dzieło i życie Samuela Bogumiła Lindego chcemy dziękować za ten trwały ślad na polskiej duszy, kulturze i historii jaki nam, potomnym zostawił.
Uroczystość zorganizowana przez:
- Książnicę Kopernikańską w Toruniu
- Towarzystwo Miłośników Torunia
- Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich
Zdjęcia: Tomasz Dorawa

„Dobrze czyńmy wszystkim, a najwięcej domownikom wiary”. Ga 6,10

„Wtedy Pan poruszył ducha Zorobabela, syna Szealtiela, namiestnika Judei, i ducha arcykapłana Jozuego, syna Jehosadaka, i ducha całej reszty ludu, tak że przyszli i podjęli pracę koło domu Pana Zastępów, swojego Boga”. Ag 1,14

Drogie Siostry i Bracia w Jezusie Chrystusie!

Nasz Bóg jest Bogiem cudów! On wciąż, nieustająco przez wieki porusza serca całego swojego ludu dla dobrych celów. Tego doświadczyliśmy i my w trakcie zeszłorocznej zbiórki, zorganizowanej z powodu pandemii w całkowitym zamknięciu. Poeta ks. Jan Twardowski w jednym ze swoich wierszy napisał: „kiedy Bóg zamyka drzwi, otwiera okno”. Nie mogliśmy wejść przez drzwi naszych kościołów, ale mogliśmy wspomóc dzieło Bratniej Pomocy im. Gustawa Adolfa przez okienka witryn internetowych naszych banków. I to wspomóc w sposób rekordowy!

Pozwólcie zatem, że jako zarząd podziękujemy za Waszą hojność, otwartość serc, ale również podtrzymywanie ewangelickiej tradycji Bratniej Pomocy, która pomaga w remontach naszych kościołów i plebanii.

Wierzymy, że i w tym roku Bóg poruszy serca każdej ewangelickiej rodziny. Poruszy, aby połączyć nas w geście solidarności z tymi, którzy zamierzają realizować prace remontowe w wielu parafiach, we wszystkich diecezjach naszego Kościoła.

Chcemy zabezpieczyć i doprowadzić do należytego stanu technicznego nasze kościoły, miejsca „przybytku Bożego”. Jesteśmy pewni, że nie pozostawicie naszego apelu bez odzewu.

Prosimy Was o składanie ofiar i proponujemy następujące możliwości:

1. Wpłata na listę ofiar w kościele / kancelarii parafialnej

2. Przelew na konto waszej parafii z dopiskiem – „ofiara na BPGA”

3. Złożenie ofiary poprzez system szybkich przelewów znajdujący się na stronie www.bik.luteranie.pl/pl/darowizny.html

Niech Was Bóg błogosławi!

Za Zarząd

bp Marcin Makula

 

Strona 9 z 43